’n Dowwe herinnering aan Elna M Nel, wat verlede week
oorlede is. Eens ’n hoge amptenaar in die departement van kuns en kultuur. Ek wonder
wie seker is van haar aandeel aan die nuwe president Mandela se lees van Ingrid
Jonker se gedig “Die kind”, by sy inhuldiging.
Later jare was Elna digter en dromer, afgetree in Barberton en baie lief om by die Kaapse see te kom kuier.
Hier is ’n gedig van haar wat in 1965 in die tydskrif Sestiger verskyn het:
Poetics
1.
Die groot wynvat is leeg –
dis tyd om te bid;
my koringgod juig by die oes.
11.
Koddige waansin – my stompgekapte vlerk
groei,
groei,
groei
al
vinniger.
